10 kwietnia 1960 r. odbyło się Walne Zgromadzenie Delegatów Spółdzielni Spożywców. Autorzy kroniki podkreślają, że zarząd nie był zadowolony z wyników osiągniętych w minionym, 1959 roku. W dalszym ciągu nie udawało się wprowadzić do planu inwestycyjnego budowy masarni i piekarni.

Autorzy kroniki podkreślają, że zarząd nie był zadowolony z wyników osiągniętych w minionym, 1959 roku. W dalszym ciągu nie udawało się wprowadzić do planu inwestycyjnego budowy masarni i piekarni. Społeczeństwo radzyńskie posądzało wyraźnie Zarząd o nieudolność w tej kwestii – czytamy.

Na 1960 r. plan pracy Spółdzielni przewidywał wzrost obrotów detalicznego, rozbudowę i dalsze unowocześnienie sklepów, rozwój zakładów gastronomicznych oraz działalności usługowej dla członków.

Lubelski Okręg ZSL zaliczała PSS do grupy średnio prosperujących spółdzielni. Ocena miała stwierdzać pogorszenie się wyników w Radzyniu w porównaniu ze spółdzielniami o takich samych możliwościach istniejących w innych miejscowościach województwa lubelskiego.

Ścieranie się opinii nt. pracy Zarządu

Wacław Grzeszykowski za załamanie się planu w IV kwartale nowy Zarząd, pracujący od 30 września 1959 w składzie: Stanisław Oleszuk, Jan Krzemiński i Tadeusz Bebak.

Zebrani na Walnym z dezaprobatą odnieśli się do opinii Grzeszykowskiego. Zarządowi zarzucono zbyt małą operatywność w dziedzinie zaopatrzenia sklepów w bardziej atrakcyjne towary, dostępnych dla klientów w innych miastach Lubelszczyzny. Do Rady Nadzorczej kierowano uwagi za bierny stosunek wobec niedociągnięć Zarządu.

1960-1961 – problemy z zaopatrzeniem radzyńskiego handlu

Głównym tematem kolejnego Walnego Zgromadzenia Delegatów, które odbyło się 26 marca 1961 r., była kwestia zaopatrzenia rynku radzyńskiego, zaspokojenie podstawowych potrzeb klientów miasta.

Ustalić przyczyny załamania się realizacji statusowej działalności spółdzielni próbowali prezes Zarządu, Józef Kożuchowski oraz przewodniczący Rady Nadzorczej, Adam Andrzejewski.

Przedstawiciel Okręgu w Lublinie zalecał:
-zwiększenie sprzedaży owoców i warzyw
-poprawę jakości produkowanych towarów
-utrzymanie struktury produkowanych tanich wędlin do 45 % ogólnej ilości
-poprawę jakości pracy, estetyki i rytmiczności zaopatrzenia.

1966 – obchody tysiąclecia Państwa Polskiego

Spółdzielnia włączyła się w ogólnopolskie obchody Tysiąclecia Państwa Polskiego. Cykl odczytów, wycieczki do miejsc, wpisanych w historię Polski i posiadających zabytki o wysokiej wartości architektonicznej. Delegacje brały udział w miejskich i powiatowych wydarzeniach roku 1966.

Radzyń lat 60-tych

Opisowi dziejów spółdzielni towarzyszy charakterystyka zmieniającego się miasta.

Zmieniał się stary, prawie 500-letni Radzyń. Liczba mieszkańców zaczęła dochodzić do 8 tysięcy. W centrum powstały dwu-i trzypiętrowe gmachy. Pojawiały się bloki Spółdzielni Mieszkaniowej i budownictwo indywidualne. Nakłady inwestycyjne wyniosły ponad 100 milionów zł. Wybudowano Liceum Ogólnokształcące, Szkołę Podstawową Nr 2, internat Technikum Mechanicznego, przetwórnia owoców i warzyw, przychodnia rejonowa oraz oddział PKS.

Stworzyć bazę dla produkcji

Przed Spółdzielnią stanęło wyzwanie stworzenia materialnej bazy dla produkcji własnej oraz poprawy warunków radzyńskiego handlu. Masarnia i piekarnia nie spełniały elementarnych warunków oraz wymaganiom bezpieczeństwa i higieny pracy.
Dotychczasowe zarządy i władze PSS-u nie przykładały zbyt dużej uwagi do spraw inwestycji – zauważa autor kroniki, wymieniając piętrzące się trudności: brak pomocy ze strony wojewódzkich władz spółdzielczych i wymaganej kreatywności kierownictwa.

Nowy prezes

W lipcu 1963 r. funkcję prezesa objął Mieczysław Popławski. Autorzy kroniki podkreślają, że doszło wówczas do radykalnych zmian w funkcjonowaniu spółdzielni.

Nowy prezes posiadał doświadczenie w kierowaniu i administrowaniu nowymi jednostkami. Szybko nawiązywał kontakty z ludźmi, stawiając im konkretne wymagania.

Przed Popławskim stanęły nie łatwe wyzwania – budowa nowych obiektów spółdzielczych, zmiany personalne, usunięcie widocznych usterek i braków w codzienności PSS-u.

Radę i jej Prezydium tworzyli doświadczeni ludzie, pracujący w różnych dziedzinach życia gospodarczego, społecznego i oświatowego Radzynia. Wnosili wiele ciekawych pomysłów i realnych rozwiązań, usprawniających pracę spółdzielni. Nowy prezes i zarząd liczył się z ich opiniami. Korzystnym zjawiskiem było otwieranie się na głosy członków i klientów.

Łyk statystyk, czyli dane liczbowe z lat 1964-65

Liczby ilustrują życie i rozwój spółdzielni. W 1964 r. prowadziła 25 sklepów, 7 kiosków i jedną cukiernię. Do tego należy dodać punkty zbiorowego żywienia: Restaurację „Radzynianka”, Bar Zamkowy i Bar Mleczny.
Do tego należy dodać własne zakłady produkcyjne: 2 piekarnie, 1 ciastkarnię, wytwórnię wód gazowych, masarnię oraz tuczarnię.

Nowa piekarnia i pawilon handlowy

Dwie małe piekarnie z trudem zaspokajały potrzeby miasta i okolicznych wsi. Rozpoczęły się przygotowania do budowy nowej piekarni.
Mieszkańcy Radzynia i okolic masowo odwiedzali pawilon handlowy, zaopatrzony w duży wybór artykułów. Poprawił warunki pracy personelu i pomógł w podniesieniu na wyższy poziom kultury obsługi klienta.

Członkowie spółdzielni mieli do dyspozycji: magiel, punkt krawiecki i ośrodek „Praktyczna Pani”, który w następnych latach rozwinął bogatą działalność wśród członkiń PSS-u i radzyńskiego społeczeństwa.