W czerwcu 2019 r. Pałacu Prezydenckim w Warszawie odbyła się uroczystość wręczenia not identyfikacyjnych rodzinom ofiar reżimu komunistycznego i zbrodni dokonanych przez UPA, których szczątki zostały odnalezione i zidentyfikowane przez Biuro Poszukiwań i Identyfikacji IPN. Podczas konferencji ujawnione zostały nazwiska 24 osób. Jednym z nich był Jan Grudziński „Płomień”. Dowódca Oddziału Bojowego WiN IV Rejon Obwodu Radzyń jest jednym z pięciu żołnierzy polskiego podziemia niepodległościowego, których szczątki odnaleziono na cmentarzu rzymsko-katolickim przy ul. Unickiej w Lublinie. We wtorek, 8 kwietnia odbędzie się uroczysty pogrzeb „Płomienia”
Urodził się 23 grudnia 1914 r. w Kąkolewnicy w pow. radzyńskim.
W latach 1936-1937 służył w 6. Batalionie Saperów w Brześciu. Brał udział w wojnie 1939 r. W okresie niemieckiej okupacji był członkiem placówki AK w Kąkolewnicy. Po wkroczeniu Sowietów na Lubelszczyznę pozostał w konspiracji, obejmując w lipcu 1946 r. dowództwo oddziału samoobrony Rejonu IV Obwodu WiN Radzyń Podlaski.
Ujawnił się 4 kwietnia 1947 r. przed Powiatowym Urzędem Bezpieczeństwa Publicznego w Radzyniu Podlaskim. Poszukiwany przez UB zaczął się ukrywać. 7 lipca 1947 r. został zatrzymany przez MO we wsi Wygnanka.
W stanie ciężkim przewieziono go do Szpitala Powiatowego w Radzyniu Podlaskim, z którego tuż po wykonanej operacji (trepanacja czaszki) został przetransportowany do siedziby PUBP w Radzyniu, gdzie już od 10 lipca 1947 r. poddano go brutalnemu śledztwu, pomimo stanu zdrowia zagrażającemu życiu. 30 marca 1948 r. na rozprawie przed Wojskowym Sądem Rejonowym w Lublinie został skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano 7 czerwca 1948 r. w więzieniu na Zamku w Lublinie.
Szczątki Jana Grudzińskiego zostały odnalezione w listopadzie 2018 r. w czasie prac ekshumacyjnych prowadzonych przez IPN na Cmentarzu Rzymskokatolickim przy ul. Unickiej w Lublinie.
Skala i obszar jego działania był ogromny- rozmowa z Tomaszem Grudzińskim, wnukiem „Płomienia”
Do samego końca potrafił się zachować- wywiad z Tomaszem Grudzińskim, wnukiem „Płomienia”, cz. II
Nie poszedł na współpracę z UB- rozmowa z wnukiem Jana Grudzińskiego „Płomienia”, cz. III