W ostatnich, przed wakacyjną przerwą, „Szarych eminencjach” sylwetka twórcza Janiny Malickiej.
Oto biogram poetki:
Janina Malicka – urodziła się 16 kwietnia 1954 r. w Rogowie, woj. świętokrzyskie. Mieszkanka Końskich. Jej dzieciństwo związane było z Gowarczowem. Absolwentka Liceum Ekonomicznego w Końskich. Pierwsze wiersze zaczęła pisać w 1978 r., a pierwsze osiągnięcia literackie to wydany w Czeladzi tomik wierszy pt. „Myśli dojrzałe”. Od 2015 r . działała aktywnie w Warsztatach Literackich prowadzonych przez Bibliotekę Publiczną w Stąporkowie. W maju 2017 r . została Członkiem Zrzeszenia Literatów Polskich w Chicago im. Jana Pawła II. Laureatka wielu konkursów literackich. Od marca 2022 r. wiersze poetki ukazują się w Miesięczniku Społeczno- Kulturalno- Literackim Radostowa Starachowice. W maju 2022 w konkursie poetyckim zorganizowanym przez ZLP im. JP II w Chicago i Związek Klubów Polskich w USA pod nazwą ” Pamięć żyje w nas ” w ,, Roku Marii Konopnickiej ” zdobyła I Miejsce. Wiersze Janiny Malickiej często drukowane są w prasie lokalnej.
A oto kilka wierszy Janiny Malickiej:
W chwale miłości
Bóg zesłał na ziemię cudownego człowieka
Piękno Jej duszy i serca jak wiosenny czar
Dała mi spokoju i czystej miłości całe łany
Chroniła niełatwe życie dźwigając swój krzyż
Nie dopuszczała by zło posiadło Jej duszę
Wytarte bólem paciorki w pokorze zanurzała
Dała mi dobroci i czystej miłości całe łany
Chroniła niełatwe życie dźwigając swój krzyż
Cóż mogę Ci powiedzieć? Ukochana Mamo
Umiłowanie Ty moje! Słodka nuto miłości
Klękam na kolana przed Tobą z wdzięczności
Że nauczyłaś mnie jak kochać mam swój los
Jestem tuż obok, w drugim pokoju…
Pianino uczuć
klawisze
bardzo wrażliwe
lękliwe
śmieją się
za chwilę płaczą
szukają dźwięków które nie bolą
i nutek
które ciepłem przytulą
a, to nie takie łatwe
tylko w bajkach nie ma łez
świat jest piękny
mądrość i dobro zawsze wygrywa
dziwny jest ten świat
Niemen tę prawdę dawno światu wyśpiewał
tylko
drzewa są zawsze zielone
a niebo błękitne
woda pokazuje co chowa na dnie
nie kłamie nie oszukuje
O, wrażliwości ty moja
słyszę Twój głos
Rozczytana duchowo
coraz
częściej
znikam
we mgle błękitu
mózg – schronienie myśli
zastyga ze spokoju
loguję się wtedy w sferze duchowej
lubię ten spoczynek
te kąpiele ducha w blasku nieba
telefoniczne rozmowy
z Bogiem
przyjaźń z Nim szczerą
bywają takie dni
że dzwonię do nieba kilka razy dziennie
bo ja dbam o moją duszę
o ducha
czyste odzienie
rozczytana duchowo doskonalę piękno
istnienia
pielęgnuję boże tajemnice
Amen
Udanych wakacji. Czekamy na Wasze wiersze. Najciekawsze opublikujemy.