Jezus Chrystus przedstawiany jako Sol Invictus, „duchowe Słońce”, „słoneczny Logos”.
Mozaika z Grot Watykańskich pod Bazyliką Świętego Piotra, na suficie grobowca Juliuszów.w Rzymie.
Koniec III lub początek IV wieku n.e.
*
Cieszy jasny zmartwychwstania blask, jednak- podobnie jak na kwietniowe słońce-nie spoglądamy nań twarzą w twarz, okiem gołym ani tym bardziej uzbrojonym w jakiekolwiek szkiełko. Niczym więźniom z jaskini platońskiej, nawykłym do oglądania cieni rzeczywistości, jakby w zwierciadle, niejasno. Tajemnica Paschalna najwyraźniej ukazuje się w półmroku, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno oraz gdy miało się ku wieczorowi i dzień się już nachylił. Nie rozpoznajemy Go, sądząc, że to jest ogrodnik, bierzemy za przypadkowego wędrowca, będącego, jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało. Spędzamy ten „dzień pierwszy po szabacie” przy stołach, uprzątniętych z przedprzedwczorajszej wieczerzy, w niepełnych gronach, w Jedenastu, za zamkniętymi , z obawy drzwiami. Nie wiedząc, jak sobie poradzić z ogromem radości wracamy do utartych schematów, rutynowych czynności („Idę łowić ryby”. (…) „Idziemy i my z tobą” ), do swych Tarszisz i Emaus. A gdy On przychodzi, nikt z nas nie odważy się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś?» choć wiemy, że to jest Pan, I mówimy nawzajem do siebie: «Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?»
______________________________________________________________________________
Cytaty z Biblii Tysiąclecia (Wydawnictwo Księży Pallotynów https://biblia.deon.pl) zapisane zostały kursywą, w kolejności pojawiania się w tekście:
(1 Kor 13.12) , (J 20.1) (Łk 24.29). (J20.15), (Łk 24.18). 20.27). (J 20.19), (J 21.3) (J21,12). (Łk 24.32)