Za nami III edycja Konkursu Poezji Śpiewanej „Wierzby są wszędzie wierzbami”. 28 kwietnia odbył się finał ogólnokazachstańskiego Konkursu Poezji Śpiewanej „Wierzby są wszędzie wierzbami”, którego pomysłodawcami i organizatorami są nauczyciele ORPEG Lucyna Ejma i Piotr Boroń.

W tym niecodziennym wydarzeniu wzięło udział 24 miłośników poezji i śpiewu. Wielu z nich zaprezentowało swoje talenty wokalne i muzyczne przed licznie zgromadzoną publicznością oraz gośćmi spoza Ałmatów. Wcześniej nagrania konkursowe (zgłoszono 12 utworów w kategorii do 19 lat oraz 12 w kategorii starszej) oceniało jury w składzie: Roma Krzemień (założycielka i kierowniczka zespołu „Promyki Krakowa”, przewodnicząca jury), Adam Świć (poeta, satyryk, dziennikarz, wydawca) oraz Wojciech Świtała (muzyk).

Zwycięzcami konkursu i jednocześnie zdobywcami tegorocznych „Wierzb” zostali: Sergiej Jacenko (kategoria dorosłych), który zaprezentował autorską kompozycję pod tytułem „Sen”

oraz Jana Migaczewa (kategoria do lat 19), która zaśpiewała piosenkę „Kraj rodzinny”.

Miejsce drugie jury przyznało Annie Jenikiejewej („Razem zestarzejemy się”, kategoria dorosłych) oraz Darii Kłopockiej („Ach, Panie, Panowie”, kategoria do 19 lat). Konkursowe zmagania zakończyły się sukcesem także dla Anatola Grzyba („Wolność”), który zajął 3 miejsce w kategorii dorosłej oraz Zofii Iwlewej („Nic dwa razy”), zdobywczyni 3 nagrody w kategorii do lat 19. Finał Konkursu uświetnili swym krótkim koncertem ubrani w narodowe stroje artyści z Krakowa.

Przed występem „Promyków” kierowniczka zespołu, p. Roma Krzemień, odczytała list patrona honorowego „Wierzb” Leszka Długosza, adresowany do uczestników Konkursu:

„Szanowni Państwo, Jest mi bardzo miło, że zostałem zaproszony by patronować Konkursowi Poezji Śpiewanej „Wierzby są wszędzie wierzbami” w Ałmatach. Poezja i piosenka są bliskie memu sercu. Życzę uczestnikom powodzenia w zmaganiach konkursowych, jurorom przyjemności ze słuchania wykonawców oraz wszystkim dobrej zabawy. Przesyłam serdeczne pozdrowienia z dalekiego Krakowa, choć tak naprawdę jestem z Wami bardzo blisko myślami – a wierzby tak samo szumią nam”.