Śmierć grafomana
Czym jest szuflada? Czyż nie skarbnicą,
w której pamiątek leżą diamenty?
Czy ludzkich zwierzeń jest powiernicą,
myśli i uczuć w papier zaklętych?
Nie – bo szuflada jest skrzynką małą,
którą się chowa pod biurka blatem.
Zimę śnieg czynił zupełnie białą,
zieleń dawały rośliny latem,
a ty pisałeś – zmarznięty w mrozy,
zgrzany w upały – swoje ballady
i wiersze, co w nich nie było prozy.
I wszystko kładłeś do tej szuflady.
Żyłeś, umarłeś i miałeś rację.
Hołd dziś ci składa społeczność dumna,
robiąc szufladzie twej ekshumację.
Czym jest szuflada? Czyż to nie trumna?