Spółdzielnia wciąż prowadziła działalność na podstawie ustawy prawa spółdzielczego z 1982 r. Brak ostatecznych rozwiązań prawnych oraz niekorzystne warunki zewnętrzne nie pozwalały na uzyskanie lepszych wyników ekonomicznych.


Działalność „Społem” uwarunkowana była wzrostem kosztów niezależnych od spółdzielni. Wprowadzony podatek VAT (nie płacony przez prywatnych właścicieli), wzrost czynszów, energii elektrycznej, paliwa i węgla, do tego dalszy rozwój konkurencji obniżały wzrost sprzedaży detalicznej i produkcyjnej zakładów.
Do Radzynia weszły jednostki renomowane i ich wyroby były sprzedawane bezpośrednio w sklepach firmowych lub za pośrednictwem sklepów prywatnych (głównie artykuły mięsne). Te czynniki uszczuplały sprzedaż wyrobów masarni.

Nasza spółdzielnia – pomimo bardzo trudnych warunków, bez własnego kapitału i w obliczu wielu zagrożeń nie upadła, a osiągnęła wiele korzyści – pracodawczych, majątkowych i ekonomiczno-finansowych pozwalających na dalszą działalność, w tym pracę dla wielu osób.

-czytamy na łamach kroniki

Zagrożenie utraty lokali

Dotyczyło to pomieszczeń, w których mieściły się sklepy: delikatesów (nr 14), zmechanizowanego sprzętu AGD (nr 7), mięsno-spożywczy (8), kosmetyczny (26) przy ul. Ostrowieckiej oraz spożywczy (3) i chemiczny (9) przy ul. Rynek (na ówczesnym dworcu PKS).
PUK w 1992 r. wypowiedziało umowy, a w maju br. zamierzało ogłosić przetargi na te lokale. Wygranie tych ostatnich za zbyt wysokie stawki spowodowałoby straty na ich działalności, utratę lokali, zmniejszenie obrotów, wzrost konkurencji, utratę stanowisk pracy i redukcję zatrudnienia.
Działania Zarządu i Rady Nadzorczej doprowadziły do powstrzymania przetargu lokali sklepowych co miało bardzo duże znaczenie dla załogi, wyników ekonomicznych oraz całej działalności spółdzielni.

Omawiany rok rozpoczęto od przygotowań do zebrań grup członkowskich. Odbyły się dwa zebrania, na których obecni członkowie wyrażali troskę o przetrwanie spółdzielni w trudnej sytuacji rynkowej, przy stale rosnącej konkurencji.
28 maja odbyło się Zebranie Przedstawicieli Spółdzielni, na którym Zarząd złożył sprawozdanie z działalności w 1992 r. oraz planach na 1993 r. Doceniono zaangażowanie i wkład pracy Prezesa Zarządu, S. Andrzejewskiego w zakresie uporządkowania spraw majątkowych PSS i nie dopuszczenia do dzierżawionych od PUK lokali sklepowych.

Podjęto uchwałę o zmianie w statucie spółdzielni. Udział członkowski podniesiono do wysokości 1.000.000 zł dla osób fizycznych, 500.000 dla spółdzielni uczniowskich, 3.000.000 dla osób prawnych po uwzględnieniu waloryzacji.

Zarząd miał składać się z trzech członków spółdzielni – prezesa i dwóch wiceprezesów, z których jeden jest zastępcą prezesa. Prezes i vice – pełnią tą funkcję etatowo. Zarząd wybiera Rada Nadzorcza Spółdzielni na czas nieokreślony w głosowaniu tajnym zwykłą większością głosów statutowej liczby członków.
Określono również zakres uprawnień zebrań członkowskich.
Zebranie Przedstawicieli podjęło uchwałę przeprowadzenia dodatkowych waloryzacji udziałów członkowskich.

8 lipca na stanowisko nieetatowego członka zarządu, Rada Nadzorcza wybrała inż. Antoniego Suszka. Na zastępcę prezesa zarządu wybrano wiceprezes zarządu ds. ekonomicznych, Jadwigę Kowalik.

Zatwierdzono strukturę organizacyjną Spółdzielni

I. Prezes Zarządu
1. Samodzielne stanowisko ds. społeczno-samorządowych
2. ds. pracowniczych
3. Radca prawny
4. Dział obrotu towarowego i gastronomii
5. Sprawy majątkowe spółdzielni

II. Wiceprezes Zarządu ds. ekonomicznych
-główny księgowy
1. Dział Ekonomiczny
2. Dział Księgowości i Inwentaryzacji
3. Dział Administracji i Transportu

III. Nieetatowy Wiceprezes ds. produkcji
1. Dział Produkcji
2. Brygada Remontowa
3. Sprawy obronne

Do 1993 r. spółdzielnia nie była prawnym właścicielem wszystkich, zbudowanych przez nią budynków. Była tylko ich użytkownikiem. Wiele wysiłku kosztowało uzyskanie i zgromadzenie dokumentów, zawarcie aktów notarialnych, dokonanie wpisu do ksiąg wieczystych własności obiektów oraz wieczystego użytkowania działek.

Spółdzielnia właścicielem obiektów

Dzięki podpisaniu przez prezesa i wiceprezesa ds. ekonomicznych specjalnych oświadczeń, radzyński PSS stał się właścicielem niżej wymienionych obiektów:
1/sklepy – nr 15, 16, 1, 2, 24, 6, 13, 12, 22 przy ul. Ostrowieckiej i 25 przy ul. Sitkowskiego
2/ Masarnia i budynek transportu
3/ Piekarnia Nr 1 i magazyn przy ul. Budowlanych
4/ Piekarnia Nr 2 przy ul. Międzyrzeckiej
5/ Ciastkarnia
6/ Restauracja „Herbowa”

Stała się także wieczystym użytkownikiem działek na 99 lat, na którym budynki te zostały wybudowane.

Niekorzystne realia zmusiły Zarząd do całkowitego lub częściowego zawieszenia niektórych działalności.
30 października za zgodą Rady Nadzorczej zarząd zawiesił funkcjonowanie masarni ze względu na straty spowodowane dużą konkurencją, brakiem zbytu, spadkiem produkcji. Na niekorzystny wynik zakładu wpływ miały także wzrost cen skupu powodujący podwyżkę cen detalicznych, nadmierne koszty z tytułu ubytków, spadek podaży żywca oraz obrotów.
1 grudnia masarnia została wydzierżawiona.

Wobec zmniejszającego się popytu na usługi gastronomiczne w restauracji „Herbowa” wydzierżawiono piętro, w części parterowej budynku uruchomiono sklep spożywczo-alkoholowy.

Zezwolenie na hurtową sprzedaż alkoholu

Ważną kwestią było uzyskanie z Ministerstwa Handlu i Przemysłu zezwolenia na sprzedaż hurtową alkoholu. Staraniem Zarządu spółdzielnia uzyskała również, o kilkuletniej ważności, decyzję burmistrza Radzynia na sprzedaż alkoholu w sklepach: nr 4, 14 (nocny), 20, 21 i 27, które umożliwiły pozyskanie dodatkowej marży.

Transport

Spółdzielnia posiadała 5 pojazdów (4 „robury” i 1 „żuk”) – siedmioletnich o niezadowalającym stanie. Potrzeby transportowe uzupełniano samochodami prywatnymi.
W spółdzielni działalność prowadziła brygada remontowa (elektryk, ślusarz-hydraulik, stolarz oraz 2 malarzy). Główne prace brygady to remonty sklepów, masarni, restauracji „Herbowa”, kotłowni oraz prace konserwacyjne i awaryjne. Obecne zatrudnienie umożliwiało funkcjonowanie PSS-u w zakresie utrzymania maszyn i urządzeń.
Aby efektywniej wykorzystać bazę lokalową uruchomiono sklep radiowo-telewizyjny (nr 2), gospodarstwa domowego (7), „Prezencik” (10), budowlano-kanalizacyjny(28). Powiększono część sprzedażową w sklepach nr 3 i 9.

Autorzy kroniki podkreślali trudne warunki wypracowania zysku w detalu w placówkach o wysokich czynszach. Stało się to dzięki lepszej organizacji zakupów, wysiłku załóg i kierowników sklepów oraz działu obrotu towarowego.

W omawianym roku dokonywano sprzedaży nieruchomości, majątek trwały spółdzielni uległ niewielkiemu zwiększeniu. Większość członków, poza pracownikami, nie posiadała pełnego udziału.

Zatrudnienie

241 osób pracowało na dzień 1 stycznia 1993 r. Na koniec toku było to 198 osób. Zatrudnienie zmniejszyło się o 43 osoby, z czego:
-35 osobom wypowiedziano umowę o pracę
– 8 osób przebywało na urlopach wychowawczych
– 7 osób przeszło na emeryturę
-10 osób przeszło na rentę
– 2 osoby korzystało ze świadczeń rehabilitacyjnych

25 kwietnia wiceprezes zarządu ds. handlu i gastronomii Jan Szewczyk odszedł na rentę inwalidzką, zmarł 14. X. Wśród pracowników cieszył się szacunkiem i dużym autorytetem.

Zarząd od wielu lat prowadził zatrudnienie na poziomie nieco większym niż przystosowanym do wielkości sprzedaży, produkcji, potrzeb obsługi administracyjnej i wyników finansowych. Redukcja zatrudnienia prowadzona jest w sytuacjach koniecznych z zachowaniem obowiązujących przepisów prawa pracy i za zgodą związków zawodowych.

– czytamy na kartach kroniki.

Wynagrodzenia pracowników uzależnione były i są przede wszystkim od wypracowania wyników finansowych poszczególnych działalności i ogólnego wyniku spółdzielni.

Z funduszu socjalnego wypłacono talony dla pracowników, zapomogi, pomoc emerytom i rencistom. Udzielono 45 pożyczek na remont i modernizację mieszkań. Zanotowano 5 wypadków przy pracy.