Kobieta to jasna postać tajemnicza,
Męskim umysłom najbliższa, choć nieznana,
Wyjęta z kart romansów Mickiewicza,
Na białych płótnach bogiń wysławiana.
Kobieta – bohaterka najpiękniejszych marzeń,
Ulotna, poetycka jak miłości muza,
Ona dodaje męskim życiom wrażeń,
To między ciernie rzucona róża.
Uskrzydla duszę pogodnym spojrzeniem,
A serce przepełnia uśmiech jej radosny,
W codziennej wędrówce jest nam ukojeniem
Ta, dla której świat często bywa bezlitosny.
Jej piękno i ciepło to znak kobiecości,
Tylko ona dorównać może rajskim kwiatkom,
Życie byłoby nudne bez wzlotów miłości,
Gdyby jej dusza nie była zagadką.
fot. Mikołaj Ganabisiński