Stanisław Aleksander Pilawski urodził się 20 listopada 1841 roku jako syn Stanisława (komornika sądowego powiatu konińskiego) i Elżbiety z Wysockich małżonków Pilawskich

Chrzest Święty odbył się 10 stycznia 1842 roku. Uczęszczał do szkół w Kaliszu, a po ich ukończeniu, w roku 1858, wstąpił do Cesarsko-Królewskiej Warszawskiej Akademii Medyko-Chirurgicznej. Uczelnia została założona w roku 1857, ale długo nie funkcjonowała i już w roku 1862 została rozwiązana, a na niej miejsce została utworzona Szkoła Główna w gmachu zamkniętego w ramach represji po powstaniu listopadowym Uniwersytetu Warszawskiego. Stanisław Pilawski kontynuuje naukę na wydziale lekarskim tejże uczelni.

W 1866 roku otrzymuje tytuł naukowy doktora medycyny i na wiosnę roku 1867, decyzją Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Duchownych, zostaje oddelegowany do szpitala św. Kunegundy w Radzyniu na stanowisko lekarza.Pełni w nim powierzone obowiązki do roku 1874, a następnie piastuje stanowisko lekarza powiatu radzyńskiego. W lutym 1879 roku x Franciszek Wasilewski, proboszcz parafii radzyńskiej, udziela sakramentu małżeństwa kawalerowi Stanisławowi Aleksandrowi i osiemnastoletniej pannie Adelajdzie Dominice z Pohowskich (rodzice Władysław i Eleonora z Karłowiczów) .

W roku 1880 pełni już w Siedlcach posługę lekarza miejskiego i pomocnika inspektora gubernialnego. Dzieci małżonków Pilawskich to: Jadwiga Antonina ( ur. 17 stycznia 1880 r. w Radzyniu), Adela Elżbieta ( ur. 1 sierpnia 1881 r. w Siedlcach), Stanisław ( ur. 19 listopada 1882 r. w Siedlcach), Feliks ( ur.20 listopada 1886 r. w Siedlcach). Pan doktor umiera 8 marca 1887 roku w wyniku grasującego w Siedlcach tyfusu plamistego, a zwłoki zmarłego zostały przewiezione koleją terespolską do Warszawy i tam pochowane na cmentarzu powązkowskim ( kwatera 161, rząd 6, miejsce 20,21 – obecnie jest to grób rodziny Pilawskich).

W jednej z ówczesnych gazet wspominano doktora : ” spełniając swoje obowiązki umiejętnie i często z zaparciem się siebie, zyskał olbrzymie uznanie wszystkich tych, którzy na działalność jego patrzyli”. Wiemy, że żona Adelajda wyszła powtórnie za mąż za Antoniego Dionizego Kozłowskiego, ale to już jest inna historia. Zachowało się zdjęcie doktora z nagrobka, które prezentujemy.

W zbiorach rodziny Kozłowskich zachowały się również zdjęcia żony doktora – Adelajdy oraz córki Jadwigi. Prezentowane są tutaj:

http://www.home.umk.pl/~kozlow/gen/ROD.HTM