Mieczysław Józef Kwarciński (Mieczysław Skwarczyński), szef Kierownictwa Dywersji AK Inspektoratu Rejonowego „Radzyń”. Nosił psedonimy „Jaskółka”, „Leszcz” i „Ziuk”. Oficer rezerwy piechoty, cichociemny, podorucznik.

            Pochodził z Nowego Sącza, gdzie 25 listopada 1912 r. przyszedł na świat w rodzinie robotniczej. Brał udział w wojnie 1939 r. Po powrocie z frontu przez pewiem czas pracował na kolei. Następnie przedostał się poprzez Węgry do Wojska Polskiego we Francji, a stąmtąd do Wielkiej Brytanii. Przeszedł przeszkolenie w zakresie dywersji i sabotażu przemysłowego, zaprzysiężony 7 kwietnia 1942 r. Zrzucony na spadochronie nocą z 25 na 26 stycznia 1943 r. pod Łowiczem. Po tzw. aklimatyzacji w Warszawie, otrzymał przydział do komendy okręgu AK Lublin. W połowie 1943 r. pojawił się na terenie powiatu radzyńskiego, gdzie powierzono mu kierowanie Kedywem AK Inspektoratu Rejonowego „Radzyń”. Jego główne zadanie polegało w tamtym czasie na organizowaniu patroli dywersyjnych „Kedywu”. Zamieszkał w majątku Olszewnica u inżyniera Witolda Zelenta „Wira”. We wrześniu 1943 r. ze względu na „wsypę”, która miała miejsce w powiecie radzyńskim, musił opuścić ten teren. Przez pewien czas ukrywał się w Michalinie pod Warszawą. Później znalazł się w dyspozycji inspektora Inspektoratu Rejenowego „Zamość”. Jesienią 1943 r. został dowódcą radiostacji nr 77 i oficerem łączności sztabu inspektoratu. Od wiosny 1944 r. był oficerem łaczności dowództwa zgrupowania OP 9, równocześnie dowodząc spejalnym plutonem łączności zgrupowania.

            Podczas krótkiego okresu odtwarzania 9 pp. Leg. Mianowano go oficerem łączności 3 DP. Dowodzona przez niego radiostacja nadała w eter 30 lipca 1944 r. informację o rozbrojeniu oddziałów przez Armię Czerwoną.

            Po wejściu Sowietów – od lipca 1944 r. kierował nadal radiostacją nr 77. We wrześniu i październiku 1944 r. pozostawała ona jedną z dwóch nie zdekonspirowanych radiostacji w okręgu, utrzymująych łączność z KG AK i Londynem. Została ona namierzona przez Sowietów pod koniec 1944 r. Jej dowódcę aresztowano 22 października w wyniku zdrady sowieckiego lotnika z polowego lotniska w Klemensowie. Kwarciński wszedł z nim w kontakt w szpitalu w Szczebrzeszynie, gdzie wspólnie zaplanowali ucieczkę samolotem na zachód. Został skazany na karę śmierci i osadzony na Zamku Lubelskim. Uniknął kary, gdyż 18 lutego 1945 r. uwoloniła go grupa żołnierzy WP z Batalionu Ochrony Jeńców, związnych z antykomunistycznym podziemiem. W 1946 r. przedostał się wo Wielkiej Brytanii. Zmarł 23 lutego 1978 r. w Lonydnie. Odznacozny m.in. Virtuti Military V klasy.

Opracowano na podstawie książki: I. Caban, Ludzie lubelskiego Okręgu Armii Krajowej, Lublin 1995, s. 100-101.